Пословицы про воспитанность на казахском языке

Қар қылаумен өседі, 
Бала сылаумен өседі. 

Таяқтау оңай, тәрбиелеу қиын. 

Дұрыс қанаттанған түзу ұшар. 

Балаға өз тіліңмен сөйлеме, өз тілімен сөйле. 

Қызы анадан үйренбей өнеге алмас, 
Ұлы атадан үйренбей сапар шекпес. 

Ағаштан ағаш сәнін алады, 
Адамнан адам тәлім алады.
  
Бір адамға қадірің жүрмесе, 
Екі адамға күлкі боласың. 

Пышағыңды мұқалтпа, 
Не кеспесті біліпсің? 
Сырын білмей сыр айтпа, 
Не деспесті біліпсің? 

Тәрбиелі адам тағаланған атпен тең. 

Ана сүтімен бітпеген қасиет 
Тана сүтімен сіңбейді. 

Қамысты бос ұстасаң қол кесер

Қонағыңнын алғысы алтыннан қымбат.Благодарность гостя твоего, дороже золотого подарка его.Келгенше, қонақ ұялар, келген соң, үй иесі ұялар.Волнуется гость, когда в гости идет, хозяин волнуется, когда гость придет.Қонақты сөзбен тойғыза алмайсын.Гость не будет сыт словами.Қонақ аз отырып, көп сынайды.Гость немного посидит, да многое углядит.Қонақ келді — ырысын ала келді.Гость приходит — счастье в дом с собой приводит.Қонақ келсе есікке, жүгіріп шық, кешікпе.Если гость придет, беги к двери, не опоздай.Сыйлы қонағың келсе, итіне сүйек таста.Если пришел уважаемый гость, и собаке его кинь кость.Қонағыңның алтынын алма, алғысын ал.Золото у гостя не бери, а лучше благодарность проси.Қонақ келсе, ет пісер, ет піспесе, бет пісер.Когда гость приходит, мясо хозяин готовит, если мяса не имеет — лицо хозяина краснеет.Құтты қонак келсе, қой егіз табады.Когда желанный гость придет, овца двойню принесет.